Αντί Δελτίου Τύπου σας παρουσιάζουμε το κείμενο που ανάρτησε η κα Λουσίλ Πετρίδου (γειτόνισσα του Ασύλου Ανιάτων) στην προσωπική της σελίδα στο facebook:

Από το κυψελιώτικο μπαλκόνι μου “εισβάλει” πρωί-πρωί μια κελαριστή φωνή μιας άλλης εποχής τραγουδώντας “Εσύ ‘σαι η αιτία που υποφέρω” ακριβώς όπως το ακούγαμε στο ραδιόφωνο του Β΄ προγράμματος. Μετά χειροκρότημα. 

-Δεν μπορεί, σκέφτηκα, πόσο χρονών να είναι σήμερα η Μ. Λίντα; Και έχει ακόμη τέτοια φωνή? Και δίνει συναυλία πρωί-πρωί; 

Το μάτι μου πέφτει στην δενδροφυτευμένη πρώην έπαυλη Μαλκομ και νυν Άσυλο Ανιάτων που τελευταία δίνει έναν τρομακτικό αγώνα επιβίωσης για να μπορέσει μετά από 122 χρόνια να συνεχίσει να προσφέρει φροντίδα και αγάπη στους  170 ασθενείς που έχει σήμερα. Εκεί γινόταν μάλλον κάποιου είδους εκδήλωση… 

Πήγα σε χρόνο ρεκόρ, παρακάλεσα στην είσοδο να μπω και πολύ ευγενικά με καλοδέχτηκαν! Δεν θα σας πω πολλά ακόμη γιατί το βίντεο μιλάει μόνο του. 

Μόνο το εξής: Η κυρία Μαίρη Λίντα με φωνή αηδονιού, κούκλα, ζεστή, ακούραστη, ΝΕΑ, προσφέρει απλόχερα νοσταλγία, τέχνη, συγκίνηση και ανθρωπιά μιας άλλης εποχής, τότε που οι μεγάλοι καλλιτέχνες τραγουδούσαν σε ταπεινά ταβερνάκια…. 

Αξίζει να αναφέρω έναν καλοντυμένο ξένο κύριο που πολύ συχνά σκούπιζε από συγκίνηση τα μάτια του και με ταπεινότητα ζητούσε σε άπταιστα ελληνικά αγαπημένα του τραγούδια όπως το “η Μαργαρίτα η Μαργαρώ”…. Ρώτησα, ήταν ο κος Robert Peck, πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα και  καλός άγγελος  του ιδρύματος. 

Επίσης να αναφέρω τους εργαζόμενους στο άσυλο που ήταν αγκαλιά με τους ασθενείς. Δεν μπόρεσα να καταλάβω για ποιον απ όλους αυτούς τους λόγους δάκρυσα.. Μάλλον για το περίσσευμα Αγάπης που εισέπραξα…

Λουσίλ Πετρίδου

Κοινοποιήστε: